Κυριακή Βράδυ

Κυριακή βράδυ, στα μισά του Απρίλη, με θερμοκρασίες ρεκόρ για την εποχή, με σκόνη απο την Αφρική και με μια διάθεση για φυγή, για την πολυπόθητη απόδραση, αυτή την καλοκαιρινή που μας ταλαιπωρεί ως ιδέα ή ματαιωμένη επιθυμία διαρκείας. Μετά απο ενα μάλλον δύσκολο χειμώνα με μια ανίκητη παγωνιά και ελλειπή θέρμανση στη φωλιά μας, επιτέλους μπορούμε να πούμε με σιγουριά τέλος! Τέλος στα μάλλινα, στα ισοθερμικά εσσώρουχα, στα πολλά φανελλάκια και ρούχα που σχημαtίζουν το γνωστό σε όλους τους κρυουλιάρηδες "κρεμμύδι'' μια λύση απλή και κοινή η οποία όμως δεν παύει κάθε χειμώνα να μας ταλαιπωρεί καθως απεχθανόμαστε το βάρος των μάλλινων πάνω στο κορμί μας. Χθες, Σάββατο, για πρώτη φορά μετά απο κάμποσους μήνες βγάλαμε κάμποσα προστατευτικά κόλπα κατά του κρύου, πετάξαμε το ζιβάγκο, αφήσαμε στην αποθήκη τα χοντρά άρβυλλα και ξεχυθήκαμε στους δρόμους και τις δημοσιές προς άγραν θέρμης ηλιακής και στοιχείων για σχέδια και όνειρα. Το καλοκαίρι είναι εδω και ανταλλάξαμε αυθόρμητες ευχές για την ευτυχή υποδοχή του, με φίλες, φίλους γέλια και χαρές. Ηταν δηλαδή ενα κάπως διαφορετικό Σαββατοκύριακο κάτι σαν έκτακτη γιορτή για την άφιξη του Θέρους!

Τώρα ετοιμαζόμαστε για τη σκονισμένη εβδομάδα που έρχεται. Προετοιμασία ψυχολογική κυρίως μιας και καλομάθαμε δυο εικοσιτετράωρα καθιστοί στην παραλία και πρέπει να επανέλθουμε γοργά στο καθισιό του γραφείου. Καθώς όμως και αυτή η εργασιακή προοπτική παραμένει αμφίβολης διάρκειας δεν μας χαλάει και τόσο η πρωινή έγερση, άλλωστε δε θα μας κάτσει για πολύ στο σβέρκο και τούτο το αφεντικό, θα δραπετεύσουμε ξανα στον Ηλιο, στην Ελευθερία, ευκαιρίας δοθείσης...

Μέχρι τότε... Καλό Βράδυ και... καλή εβδομάδα απο τώρα!

See ya Later!